Viksefjord
 
Vandaag gewonnen! Op mezelf ;)
 
Met zijn drieën naar het Viksefjord gekajakked: een tocht van 31.1 km, grotendeels over het beruchte “Sletta”! Alles bij elkaar zijn we 5 uur en 45 minuten onderweg geweest. Ongeveer 20 minuten van die tijd was aan pauze besteed.
 
‘s Ochtends geroutineerd alles gepakt, brood, fruit, veel drinkwater, kajakkleren, GPS, veiligheidsspullen enz. Om 11.00u verzameld en kajak 14 klaargemaakt. En noordwaarts vertrokken tegen de sterke wind in.
 
Sletta is een berucht open stuk zee hier in de buurt (letterlijk betekent het “open vlakte”). Vanwege de open zee is het daar meer vatbaar voor wind, maar ook vanwege het bodemprofiel kunnen daar vervelende golven optreden.
 
Zoals gezegd eerst tegen de wind in, dus hard werken en golven van de voorkant. Dat geeft in elk geval overzichtelijkheid en bovendien is de boot natuurlijk het meest stabiel in de lengte. Snelheid was zo’n 5.5 km/u.
 
In het begin is het altijd even zoeken naar ritme en het vertrouwen dat de boot stabieler is dan het in eerste instantie lijkt. Techniek gaat steeds beter, en vooral op de heenweg geleerd dat je de boot in balans kunt brengen door op het juiste tijdstip een soort slag te maken die net even wat anders is en de boot weer overeind duwt. Timing wordt ook steeds beter, want als er golven zijn kun je niet 100% hetzelfde ritme houden, stel bijvoorbeeld dat je net omhoog geduwd wordt terwijl je een slag wilt maken: dan treft je slag alleen lucht. Bovendien raak je uit balans door zo’n misslag.
 
Continue goed op moeten letten, even rondkijken waar je collega’s zijn en je bent meteen (schrik!) uit balans.
 
Na zo’n 14 km kwam dan de beloning. Net voor de vuurtoren in Ryvarden (link in het engels) rechtsaf gegaan, het Viksefjord in. Niet een fjord zoals mensen zich dat altijd voorstellen van Noorwegen (met loodrechte muren en zo), maar een fjord in de gewone betekenis van het woord: een inham in het land. Het is een klein fjordje, met rustig water (heerlijk na zo’n lange tocht) en enkele snel stromende delen. Zeer pittoresk! Gepaddeld naar het einde van het fjord, naar de regio die “Paradis” heet, vanwege de mooie ligging en het mooie uitzicht.
 
Op internet vond ik enkele foto’s van Visksefjord, om een idee te geven van hoe het eruit ziet:
 
 
Blij om na zoveel uren uit de boot te kruipen hebben we even kort gelunched, gestrekt (met name de rug) en even in de zon gelegen.
 
Maar na zo’n 20 minuten weer ingestapt en aan de lange terugweg begonnen. In het fjord een paar keer hard moeten werken om tegen de lokale tegenstroom in te komen. En toen nog helemaal over Sletta terug...
 
Op dat moment was de tocht al langer dan dat ik ooit had gepaddeld, dus dat was doorwerken en afzien. Gelukkig hadden we wind mee. Maar het was maar goed dat ik de GPS bij had, want in het begin hadden we alledrie het gevoel dat we niet vooruitkwamen en steeds op dezelfde golf zaten ongeacht hoe hard we paddelden. Maar volgens de GPS gingen we toch echt 7.5 km/u. Als we dat niet hadden geweten hadden we misschien wel opgegeven.
 
Zeer vervelend om hoge golven van achter te hebben, lastig te reageren op wat je niet ziet aankomen. Ik geloof dat we allemaal, door vermoeidheid en de vele golven best een beetje de zee begonnen te voelen. Na verloop van tijd komt het zover dat je de vermoeidheid niet meer voelt en maar gewoon doorgaat. Stramme, natte vingers, slagen niet helemaal meer perfect en stabiliteit in de boot op intuïtie en routine. Heel apart. Alles wordt nog een beetje lastiger gemaakt door de ellendige kleine jachtbootjes. Die geven naar verhouding nog veel meer golven dan speedboten of grote vrachtboten. Deze golven komen dan van opzij, samen met de golven van achteren. En dan, met alle vermoeidheid enz, toch zonder een nat pak thuis te komen was gewoon heerlijk!
 
Trouwens, ook nog leren “surfen”: met een beetje goede timing kun je je heerlijk laten voortstuwen door een grote golf van achteren.
 
Thuis even op adem moeten komen, de golven zaten nog steeds in mijn lichaam en ook de vermoeidheid, maar geen spierpijn.
 
Gedouched en naar een “house warming party” van een collega gegaan. Daar gegeten en lekker water gedronken.
Daarna nog de stad in geweest en lang met mijn opvolger op het werk gesproken tot de zon allang weer op was, ook al zegt dat hier niet zo veel deze tijd van het jaar ;)
 
PS: drie keer getafelvoetbald met collega: 10-0, 10-1 en 10-1 gewonnen. Al die jaren op de borrel op de TU zit er nog steeds in :)
 
 
Overwinning :)
Zaterdag, 15 juli 2006