Preikestolen
Met regen op de tent wakker geworden. Kamperen is toch wel heel erg leuk.
‘tuurlijk is het minder luxe dan de hotels waarin ik slaap als ik met het werk reis, maar dit is mijn tent. En da’s toch net even wat anders.
Ontbeten, de tent ingepakt en weer terug naar het bezoekers “centrum” gereden. Handbagage gepakt (drinken, lunch, wat chocolade) en begonnen aan de tocht naar boven. Alles bij elkaar een wandeling van zo’n twee uur omhoog over iets wat af en toe wel op een pad lijkt. En wat andere keren gewoon rotsje springen is.
Onderweg water bijgevuld van één van de watervalletjes naar beneden. En tenslotte werd het heel steil naar beneden toe....604 meter.
Doorgewandeld tot we dan bij de Preekstoel uitkwamen. Vooral van opzij ziet hij er schrikbarend steil uit. En vanwege mijn hoogtevrees dacht ik dat ik daar dus nooooit van zijn leven naar de punt zou durven lopen.
Gelukkig viel de benadering van de andere kant best mee, en het laatste stukje naar voorzichtig naar de afgrond gekropen en omlaag gestaard....
Hmpf, moest tot twee keer toe op de foto (digitaal en ouderwets met rolletje) terwijl ik over de afgrond naar beneden keek. En beide keren moest ik lang liggen vanwege geklungel met het fototoestel! Marteling!
Maar toch mooi de Preekstoel beklommen en bekeken!
Zoals je trouwens op de foto ziet was het een beetje mistig en dat gaf het allemaal wel een hele aparte, mooie mystieke stemming.
Daarna naar huis gereden, snel gegeten (geen tijd om de familie van mijn Zweedse collega nog te ontmoeten) en meteen door naar een voor-feestje bij een vriend, daarna door naar het hoofdfeest van een andere vriend (met band en al) en daarna nog uit in de stad.
Kamperen
Zaterdag, 19 mei 2007
