Olie & gas
 
Nog steeds zo’n 3 keer per week kajakken. Het water begint nu al bijna aangenaam te worden. Ongeveer de helft van de tijd met vrienden en de andere helft solo-tochten, omdat ik dan toch wat langere afstanden kan doen.
 
Bijna elke tocht gaat uiteindelijk wel langs het zuidpuntje van het eiland Risøy. Daar ligt op dit moment de GROTE boot Alvheim. Deze boot is in het voorjaar uit Signapore aangekomen en wordt nu klaar gemaakt voor gebruik als drijvend olieplatform. Het is een ontzettend grote opdracht voor de plaatselijke werf van Vetco Aibel: 1300 mensen zullen tot november 2006 voor zo’n NOK 2.2 miljard (EUR 280 miljoen) verbouwen aan de boot.
 
Op de foto boven is het dek nog helemaal leeg. Als ik er nu langs kajak is er ontzettend veel op geïnstalleerd!
 
Maar die 1300 mensen moeten natuurlijk ook ergens vandaan komen plotseling. Dus zijn er ontzettend veel mensen tijdelijk aangenomen, vooral uit Polen en Letland. Om die mensen onderdak te bieden ligt er nu aan de noordkant van Risøy een ontzettend groot barakkencomplex waar deze mensen moeten wonen.
 
Verre van ideaal lijkt me. Zoveel mensen zo vlak bij elkaar, terwijl het toch al zo warm is. Dus in die barakken is het helemaal warm, waardoor alles open staat voor wat verse lucht en je dus nog meer alles kunt horen.
 
En verder is er niet zoveel voor die mensen te doen ‘s avonds. Dus als ik kajak, dan hangen ze vaak buiten wat rond in de buurt van de barakken, of zijn ze wat aan het vissen, vanaf het eiland.
 
De boot ligt trouwens recht voor mijn kantoor bij mijn oude baas. Ik zat toevallig daar toen de boot voor de eerste keer aankwam, en in het droogdok gemanoeuvreerd moest worden. Best spectaculair (want de foto doet de grootte van de boot geen recht).
 
Oh ja, al die mensen die daar werken...die moeten ook een parkeerplaats hebben voor hun auto. En dus is het onmogelijk om nog een parkeerplaats te vinden als ik op het werk kom. Ze hebben de parkeerplaats nu al twee keer dit jaar groter moeten maken.
 
 
 
Kajak
Juli, 2006