Het is grappig om te zien hoe ik veranderd ben sinds ik ben gaan kajakken.

 

Als ik hier over de brug naar het vasteland loop om boodschappen of zo te doen kijk ik automatisch hoe de vlaggen aan de stok hangen, om te zien hoe sterk de wind waait en uit welke richting hij komt.

 

Daarna kijk ik naar beneden naar het water om te zien hoe het water er beneden bij ligt (of er nog deining in zit van eerdere dagen) en daarna naar Sletta (het beruchte open stuk water ten noorden van het dorp) om te zien hoe de omstandigheden op open zee zijn.

 

Gewoon automatisch, niet omdat ik onderweg ben naar de kajakclub, maar omdat het een gewoonte is geworden.

 

Flinke mazzel dit jaar gehad met een buitengewoon mooie en lange zomer. Maar nu beginnen de dagen korter te worden, en als ik terug kom vanuit de VS is het donker na werktijd en kan ik alleen nog in de weekenden kajakken.

 

De afgelopen dagen heeft het flink gewaaid en geregend, maar nu is het rustig. Lekker wezen kajakken.