Uit Eten
 
Gisteravond uit wezen eten ivm projecten. Met zijn twaalven waren we op de “zesde etage” het restaurant van Kjartan Kjetland, de provinciale Joop Braakhekke. Hij werkte vroeger bij Chez Nico een 3-sterren Michelin restaurant in Londen, en samen met zijn baas daar hebben ze nu twee restaurants, één in Londen en één in Haugesund. Hij is trouwens ook onze vaste kok voor het kerstdiner.
 
In elk geval, de zesde etage ligt op ... de zesde etage in één van de gebouwen hier aan de waterkant [voor de kenners: net naast Peppe’s Pizza]. Zoals je op de foto’s kunt zien is het helemaal op de bovenverdieping, dus heel gezellig met houten balken en een open haard. Veel meer een huiskamer met een open keuken dan een restaurant.
 
En de opzet deze keer was heel speciaal. In plaats van gewoon alles aan tafel te krijgen was het eigenlijk een hele uitgebreide kookles, waarin hij steeds vragen stelde zoals “hoeveel water hebben we nodig om deze groente te koken” en “hoeveel zout moet er in het water om de boontjes te koken”. En elke keer mochten we dan proeven, bijvoorbeeld hoe het water smaakte vóór en na het koken van de boontjes, om te kijken hoeveel zout de boontjes opnamen. Erg leuk! Ook opvallend om te zien hoeveel verschil een klein beetje zout maakt in de smaak van caramel.
 
Daarna was het onze beurt om het eten klaar te maken. Met een groepje van vier waren we verantwoordelijk voor het voorgerecht. Gegrilde “Kamskjell” met verse tijm. En ravioli  van verse zeekreeft. Dus ook geleerd hoe we zeekreeeft moesten schoonmaken en daarna zelf ravioli bolletjes gemaakt en gevuld met zeekreeft.
 
Verder nog geleerd hoe een grote heilbot (7kg!) te fileren. Het hoofdgerecht bestond verder ook nog uit eendeborst en andere dingen, Elke gang had natuurlijk zijn eigen wijn, dus aan het eind van de avond stonden er bij elke bord zo’n 7 verschillende glazen.
 
Ik geloof dat iedereen het een zeer geslaagde avond vond omdat het heel erg lekker eten was, en we ook nog eens veel geleerd hadden. Het was gewoon wat meer actief en je bent ook eens op een andere manier met collega’s bezig. Bovendien is het ook een fijn gevoel om “zélf” zo’n bijzondere maaltijd te hebben klaargemaakt!
 
 
 
Paul & K    
Vrijdag, 24 februari 2006