Misschien moet ik maar weer eens met een sport beginnen? Zo eentje waarbij men niet hard kan vallen...

 

Enkele van mijn collega’s hadden het over (zee)kayakken, en dat leek me ook wel leuk. De kayakclub zit hier schuin tegenover me (op het vasteland, net aan de noordkant van de brug). Dus samen met een collega me opgegeven voor de beginnerscursus.

 

 

Ongeveer 22 mensen begonnen deze keer op de cursus, waaronder een collega van mijn bedrijf en de vrouw van een collega en haar vriendin. Dus we kenden al meteen wat mensen.

 

De eerste les was vooral uitleg over de verschillende onderdelen van een kayak, hoe men in- en uit- kan stappen in een kayak (niet te onderschatten!), en over de huisregels voor de kayakclub (bijvoorbeeld het in- en uitschrijven van boten en afstanden, algemene veiligheidregels enz.)

 

Trouwens wel goed, het hele clubhuis (zie foto boven) is door de leden zelf gebouwd tijdens zogenaamde “dugnads” (moeilijk te vertalen woord, maar het betekent zoiets als vrijwilligerswerk). De twee blauwe deuren aan de rechterkant gaan naar de clubkayaks (of kayakken?) en de gele deuren onder de raam links gaan naar de privé kayaks. Dat raam boven de gele deuren is trouwens het clublokaal waar men vergadering en dergelijke heeft.

 

Ook ons eerste kleine tochtje gemaakt. Best wel een beetje onstabiel hoor in zo’n bootje!